Мемлекеттік тілді білу – азаматтық парыз
Бүгінде телеарналардан қазақша білетін өзге ұлт өкілін көрсек таңырқап қараймыз. Бұл таңданысымыз тәуелсіздік алғанымызға ширек ғасыр өтсе де басылар емес. Бірақ олардан басқа да Қазақстанда тұратын басқа ұлттар қазақ тілін меңгеріп жатыр. Кейде оларды байқамай да қалатындаймыз. Олар мемлекеттік тілді өздері білгенмен қоса серіктеріне де үйренуге кеңес береді. Солардың бірі – журналист Юрий Масанов. Ол мемлекеттік тілді білу азаматтық парыз деп санайды. Бүгінгі әңгімеміз қазақ тілі төңірегінде өрбіген еді.
Юрий МАСАНОВ,
журналист
– Қазақ тілін қай дәрежеде меңгердіңіз? Тіл үйренуіңізге не түрткі болды?
– Қазақ тіліне қызығушылығым мектеп кезінен басталды. Тіл үйренуіме ұстазым Әсемгүл Осқарбайқызының еңбегі зор. Соның көмегімен қазақ тілінен деңгейім көтеріліп, мектепте және университетте қазақ тілінде емін-еркін сөйлесуге мүмкіндік алдым. Әйтсе де, қазақ тілін толық меңгердім деп айта алмаймын. Әлі де үйренетін дүниелер өте көп. Қазақ тілін орташа деңгейде білемін деп айта аламын. Мамандығым журналист болғандықтан күн сайын әр түрлі адамдармен сөйлесіп, газет пен ғаламтор басылымдарды оқып, мемлекеттік органдарға хат жазып отырамын. Бұл жұмыстар тек орыс тілінде емес, қазақ тілінде де қатар жүзеге асырылады. Сондықтан қазақ тілін білу мен үшін өте қажет деп есептеймін. Қазақ тілін білу – менің кәсіби әрі азаматтық парызым.
– Расул Ғамзатовтың ана тілі туралы «…Егер тілім ертең болса құрымақ, мен дайынмын өлуге де бүгін-ақ», – деген жыры бар. Ана тілі сөзін қалай түсіндіріп берер едіңіз?
– Ана тілі – әр адамның тек басқалармен сөйлесу құралы емес. Ол әке-шешемен, бабалармен, туған жермен тікелей байланысады. Әр адамның туған тілі оның тағдырына да үлкен әсер етеді. Сол үшін де оны Ана тілі деп атамай ма? Ол ананың сүті арқылы сәбидің санасына сіңеді. Осыдан кейін сәби өз елінің өткеніне, бүгініне және болашағына тамыр жібереді. Тіл құдіретін сезінген ақындар оған өлең арнап, жазушылар шығармаларын арнаған. Ғалымдардың айтуынша, тілде сол халық тарихының құпия коды жасырынған екен. Өз тілінде сөйлей алмаған адам осылайша өз тарихынан да ажырап қалуы мүмкін.
– Егер сәби туғаннан бастап өзге тілде тәрбиеленсе өмір бойы сол тілде ой жүргізетіні анық. Осындай адамдар өз халқынан алыстап кетеді дегенге сенесіз бе?
– Бұл – өте күрделі әрі маңызды сұрақ. Әрине, егер адам туған күнінен бастап өз халқының тілінде сөйлемесе, жоғарыда айтқанымдай, ол өз халқының дүниетанымынан алыстап кетеді. Бірақ менің ойымша, егер болашақта бала ана тілін жақсартса, оған өз халқының терең тарихымен танысуға мүмкіндік туады. Сондай-ақ халқына деген сүйіспеншілік тек тілі арқылы ғана көрсетілмейді. Өз жерін сүю және қорғау, елінің дамуына әсер ету – нағыз патриоттың, халықтың перзенті болып туған ұрпақтың белгісі.
– Болашақта қазақ тілін өз жақындарыңыз бен таныстарыңызға үйреткіңіз келе ме?
– Көп достарым қазақ тілін белсенді түрде оқиды. Өйткені, олар мемлекеттік органдарда жұмыс істеуді қалайды. Басқа достарыма да қазақ тілін жақсартыңдар деп айтып жүремін. Мен оларға: «Сен Қазақстанда өмір сүресің, саған мемлекеттік тілді білу қажет. Бұл – парыз. Бұлай болмаған жағдайда саған Отанымызда өмір сүру де, жұмыс істеу де қиын болады», – деймін. Бұлай айту – менің азаматтық парызым. Қазақстанда тұрып қазақ тілінде сөйлей алмау бір жағынан ұят болса, екінші жағынан құрметсіздік дер едім. Өйткені, қалай болғанда да, осы елде тұрып, болашаққа қадам басудамыз. Сол себепті, еліміздің басты байлығы – тілін құрметтеу парызымыз.
– Әңгімеңізге рахмет!
Әңгімелескен Н.ЖАҚЫПҚЫЗЫ.