Менің де Ахатым еді
30.05.2025
30
0

Ашық-жарқын жараты­лысты Ахат, мен білгенде, үлкен-кіші ақын-жазушыла­рымыздың бәріне сыйлы болды. Артық-ауыс сөйлегенін, біреуді ренжіткенін естіген де, көрген де емеспін. Көңілі кірбіңсіз еді. Кіммен, не жөнінде болсын сөйлескенде ой-пікірін анық айтатын.

Ғаббас ҚАБЫШҰЛЫ,
жазушы, халықаралық «Алаш»
әдеби сыйлығының лауреаты

«Егес» ат­ты романында қақ-соқпен жұмысы жоқ, жаратылыс-табиғаты момын, жан дүниесі мөлдір, мақсат-мүддесі биік Батырбек есімді кейіпкер бар. Ахаң қаламгерлік «азап-бейнет­ті» қалады. Батырбек – көркем шындықты, Ахат – сол көркем шындықты қиялымен жасаған өмір шындығының адамы.

Үмбетбай УАЙДИН,
жазушы, халықаралық
«Алаш» әдеби сыйлығының лауреаты

Ахат­тың бір игі қасиеті – бір сөзділігі. Мәмілеге берік жан, ыждағат­ты. Ахат екеуіміздің әріптес ретінде шығармашылық байланысымыз үзілген жоқ. «Жұлдыз» журналы менің шығармашылық лабораторияма айналғандай болды.

Ілия ЖАҚАНОВ
жазушы Қазақ­станның Еңбек Ері

Бақанасқа сапар. Солдан оңға қарай: Тұманбай Молдағалиев, Ахат, Ғабиден Мұмтафин

Тың тақырыптарды көтерген «Егес», «Бөгет», «Қорған» романдары, «Бозарал» хикаяты өз алдына, «Жаны жайсаң жақсылар» дейтін кітабына енген, естелік жазбалары бүгінгі қазақ мемуарының шынайы бір үлгісі деп танылуға тиіс.

Мұхтар МАҒАУИН,
Қазақ­станның халық жазушысы

Ахат – әрқашанда жинақы, қай нәрсеге де дайын отыратын кісі. Қандай қиын, тосын жағдайда да салмақты қалпын сақтап, «Құдайды ақылмен тануға, әділет­тің көзіне тік қарауға» күш салады. Мен мұны өз басым ондаған рет көріп-біліп, куәсі болдым. Ахат­та «ауырдың үсті, жеңілдің асты» деген ұғым атымен жоқ!

Қадірбек УӘЛИЕВ,
жазушы, театр сыншысы

Мен Ақжазығымды жазсам, ол Екібастұзын жазды. Өте абыройлы қызмет атқарды. Арыстан жүрек адал дос Ахатжан! Тіршілікте де өзіңе талай сырды ақтарғам. Бұл жолы Алла сенің рухыңмен сырластырып отыр. Пейіште нұрың шалқысын!

Бексұлтан НҰРЖЕКЕ-ҰЛЫ,
Қазақстанның халық жазушысы,
ҚР Мемлекет­тік сыйлығының лауреаты

Ахат­тың өз қатарластарынан айырмашылығы – оның қалада туып, қалада өскендігі. Мектептен ке­йін шахтада жұмыс істеуі. Ауылда туып-өсіп орыс болып жатқанда, Ахат­тың ана тілін ұстанып қалғанына және қазақ жазушысы болғанына мен қашан да әрі сүйсініп, әрі таңғалумен келемін.

Әнес САРАЙ,
жазушы, ҚР Мемлекет­тік
сыйлығының лауреаты

Біз қызмет істеген жылдары жауапты хатшы болған Ахат Жақсыбаев ұжымның ұйытқысы бола білді. Шындығында да, ол бір жұлдызды жылдар екен-ау! Марқұм Бекең мен Ғафакеңнің, Оралхан мен Сағат­тың, Маршал мен Кәрібайдың, Жарасқан мен Марат­тың, Асқардың бейнелері әр қазақтың көз алдынан кетер ме десеңші! Жұлдыз десе – жұлдыз, жайсаң десе – жайсаң, азамат десең – азамат, жазушы десең – жазушы еді ғой сабаздар! Ахат Жақсыбаев сол жұлдыздардың береке басы бола білді. Сол жұлдыздардың қадірін біліп, қасиетін арт­тыра білді. Нағыздың –нығызы дейтініміз де сондықтан.

Тұрсын ЖҰРТБАЕВ,
жазушы,
Қазақ­станның еңбек сіңірген қайраткері

Жазушы Ахат Жақсыбаевтың әдеби басылымдардың «Жұлдыз» журналы мен «Қазақ әдебиетінің» қалыптасып, өсіп-өркендеуіне қосқан үлесі ұшан-теңіз. Ол, ең алдымен, басылымдардың терең мазмұнды болғанына көңіл бөлетін. Содан соң көркем безендірілуін қат­ты қадағалайтын. Өйткені сонау «Лениншіл жас» қабырғасында жүргенінен жинаған мол тәжірибесін ағамыз ылғи да өз мақсатына сәт­ті пайдалана білетін. Ал енді кадр мәселесіне келгенде, талант­ты қаламгердерді жас шамасына қарамай бірден танитын. Бірінші кітап жарық көргеннен ке­йін, дәл он жылдан соң, Ахат аға мені арнайы іздеп келді. «Мереке, – деді ол емен-жарқын сөйлеп, – Иса ақынның бірінші кітабын өзің шығарып едің, екінші кітапты да бітірдім, ол да сенің баспаңнан шықсын», – деді жұмсақ жымиып. Айт­қан сөзінен қайтпайтын, текті ағалар-ай, сіздердің адал көңілдеріңізге қалай тәнті болмайсың.

Мереке ҚҰЛКЕНОВ

Ахаң өмірден өткенімен, артында әдебиет дейтін әлемде ізі қалды. Сөзі қалды. Ахат Жақсыбаевтың өмірі – өз дәуірінің мінез қалыбын жан жақты игере отырып, еңбек пен шығармашылығын қатар алып жүрген шынайы қаламгер, қайраткер жанның өмірі.

Нұрлан ОРАЗАЛИН,
ақын, ҚР Мемлекет­тік сыйлығының лауреаты

Тұтқабай Иманбеков, Еркін Жаппасов, Ахат салтанатты мәжілісте

Ахат шығармашылық кәсібінде не жазса да, өзінің көңілі көншімей, жеріне жеткізбей, тоқтамайды. Негізгі тақырыбы – өндіріс. Біздің қатарымызда жұмысшы бейнесін сомдаған бірден-бір жазушы Ахат шығар.
Осы тақырыпқа «Егес», «Бөгет», «Қорған» ат­ты романдарын жазды. Бұл романдардың қиындығы да аз болмаған шығар.

Төлен ӘБДІК,
Қазақстанның халық жазушысы,
ҚР Мемлекет­тік сыйлығының лауреаты

Ахат Жақсыбаевты жазушы ретінде мойындатқан алғашқы туындысы – «Бозарал» повесі. Осы повесі арқылы әдеби орта Ахаңды әдебиет­тің төл баласы ретінде таныды, мойындады. Бұдан да үлкен дүниелер күт­ті. Осылайша, Ахаң өзін де, өзгені де еркін сездіретін салиқалы қаламгер-жазушы ретінде көтерілді, биіктеді.

Шөмішбай САРИЕВ,
ақын, Қазақ­станның еңбек сіңірген қайраткері

Қазақ әдебиетінде өндіріс тақырыбына жүйелі түрде қалам тартып жүрген жазушылар бір қолдың саусағы жеткендей: санаулы ғана, солардың бірі – Ахат Жақсыбаев. Оқырман қауым оның «Егес», «Бөгет» романдарын кезінде сүйсіне оқып, жылы лебіздер білдірген-ді. Жазушының тағы бір жаңа туындысы – «Қорған» романы. Бұл да тынымсыз қаламгердің өзі таңдаған тақырыпқа – Қазақ­станның кен байлығын халық игілігіне жарату ісіне үлес қосып, еңбек етіп жүрген еңбекші қауымның мазасыз тірлік-қарекетін сурет­теуге арналған шығарма.

Медеу СӘРСЕКЕЕВ,
жазушы

АХАТ ТОЙЫНА
Ахат, саған шын ағалық жөнімді
Білдіруге сөз іздедім өнімді.
Бас түйісіп
бір «Жұлдыздың» астында,
Он жеті жыл бірге өткіздік өмірді.

Бастан кешкен дос,
туыстық думанды,
Артымызда
талай ғажап жыл қалды.
Сол жылдардың
жинағынан іздеймін,
Енді сенің жарқылдаған тұлғаңды.

Отағасы болмай-тұғын
жол бар ма,
Тағы да бір от жағылды ордаңда,
Тағы да бір бас көтерді шаңырақ,
Үлкен шаңырақ
абыройын қорғауға.

Кеше ғана жас келіншек Клара
Енді бүгін ақ бәйбіше – мұнара.
Сөйтсең-дағы
Ахатжанды қарт демей,
Жастығыңды
еске алып қой күнара.

Құт­тықтаймын,
құт­тықтауға күн қандай,
Бар қуаныш көздеріңде тұнғандай.
Барлық бақыт
өздеріңде тұрғандай,
Уа, соны ұзақ қылсын бір Құдай!

Мен жарыммен
ғұмыр кештім қырық жыл,
Өт­ті күндер ашық және бұлыңғыр.
Бәрінен де бақытым сол, ең қымбат
Аман-есен менің жалғыз ұлым жүр.

Саған-дағы тілейтінім сол,
жаным,
Ойлағанда алда жатқан жол
қамын,
Төбеңдегі жалғыз жұлдыз сөнбесе,
Сол болады ең үлкені олжаның.

Ғафу ҚАЙЫРБЕКОВ,
Мемлекет­тік сыйлықтың лауреаты

ПІКІР ҚОСУ

Ваш адрес email не будет опубликован.

Пікір