Кітап оқымауды көріп жүріп, көндігіп кететін болдық
30.10.2015
1869
0

9038bc138269

Қазақтың әдебиеті деген көркем сарай бүгін неге зәру? Жақсы шығарма жазатын жазушыға ма, әлде осыған дейін жазылған шығармалардың өрісін кеңейтетін жақсы оқырманға ма? Жазу­шылық тікелей Алла Тағаланың сыйы. Құдайдан берілетін қабілет патшаның бұйрығы бойынша я ақшаның құдіреті арқылы иемденетін игілік емес. Нәзік те сезімтал оқырман болудың да құпия сыры өзінше бір әлем. Алайда, көркем әдебиеттің оқыр­манын тәрбиелеу туралы сөз айту бейне өшіп бара жатқан оттың шоғын үрлеп, тұтанарынан үміті аз адамның әрекетінің елесіне ұқсайды. Дегенмен, жауқазындай жайқалып өсіп келе жатқан мектеп қабырғасындағы жасөспірімдерге қарап үрленген шоқтың маздап  жанатынынан үміт етпеске амалымыз қайсы. №93 жалпы білім беретін мектептің «Орыс тілі мен әдебиеті» пәнінің мұғалімі Майра АЙЖАРЫҚОВА мен №188 жалпы білім беретін мектептің «Қазақ тілі мен әдебиеті» пәнінің мұғалімі Айгүл ЖӘУТІКБАЕВАМЕН өткізген әңгімеміз осы тақырыпта өрбіді.

– Бүгінгі оқушы әдебиетке қанша­лық­ты қызығады?

Майра АЙЖАРЫҚОВА:
– ХХІ ғасырда баланың өздігінен кітап оқ­уы өте қиын, сабақтан тыс әдебиетті бы­­лай қойғанның өзінде, мектеп бағ­дар­ламасындағы әңгімелерді оқымайды. Мұндай кезде роман, повесть туралы сөз қоз­ғау ауыр. Сондықтан мұғалімдер ба­лаларға бес-он минут әңгіменің мазмұнын айтып беруге, сол арқылы әдебиетке қы­зық­тырып жетелеп отыруға мәжбүр.

Айгүл ЖӘУТІКБАЕВА:
– Бүгінгі таңда оқушылардың әде­биет­ке қызы­ғушылығы төмен. Қызығып кі­тап оқып жүрген бала ілуде біреу ғана.

– «Әдебиетке бейім» деген тіркесті оқу­шыларға қатысты қолдану қанша­лық­ты орынды?
Майра АЙЖАРЫҚОВА:

– Оқушының әдебиетке құштарлығы кө­зінен байқалады. Оқығысы келген ба­ланың жанары оттай жанып «Апай, маған тапсырма беріңізші», – деп өзі тіленеді. Кей балада еш құштарлық жоқ, оны қан­ша көтермелеп, қанша жетектесеңіз де алға жылжымайды. Бірақ мұғалім ре­тін­де, адамның адамдық қасиетін сақтап қалатын тек әдебиет екенін оқу­шының санасына сіңіру міндетім деп есептеймін.Математикада бала есеп шығарады, спортта жүгі­реді, түрлі жаттығулар жа­сай­­ды, бірі ми қызметін, екіншісі денені шың­дайды. Рухты шыңдайтын – ұлттық сана. Ал ұлттық сана оқушының бойына ұлт­­тың әдебиеті арқылы сіңеді. Әлемдегі мық­ты көшбасшылардың барлығы дер­лік ең алдымен сөз өнерін меңгергені бел­гілі. Баланы кітап оқымайды деп жаз­ғы­ра алмаймыз, өйткені ата-анасы кітап бе­тін ашпайды, уақыттары жоқ. Кейбір ата-аналар қазіргі заманғы жазушылар тұрғай, классиктерді де танымайды.
Айгүл ЖӘУТІКБАЕВА:
– Балаларды әдебиетке бейім немесе бейім емес деп бөлу қате пікір деп ой­лаймын. Әрине, «Сенің әдебиетке бейі­мің жоқ» деп бөлсек, онсыз да кітап оқуға құлқы жоқ балалар оны жылы жауып қояды. Сол себептен, оларды кітап оқуға қызықтыра білу керек.
– Әдебиет пәнінің мұғалімі ретінде ба­лаларды әдебиетке қызықтырудың қандай тәсілдерін қолданасыз?
Майра АЙЖАРЫҚОВА:

– Мектеп бағдарламасында көбінесе класси­калық шығармалар оқытылады. Қазіргі заманғы жазушылардың шығар­маларын оқушыларға сабақ­тан тыс уа­қытта оқытамыз. Он-он бес кітаптың тізі­­мін беріп «осыны оқып кел» десеңіз, ба­ла еш уақытта оқымайды. Сол үшін жазу­­шының шығарма­ларының ішінен бір әң­гімесін таныстырып, өзге шығармасын тауып оқып келуге, мазмұнын айтуға тап­сыр­ма береміз. Деңгейлік оқыту тәсілі бойынша шығарма­ның белгілі бір бөлігін ғана оқып беріп, әңгіменің кульминациясына келгенде балаларды топ-топқа бө­ліп, оның екінші жартысын өз қиялда­ры­мен плакатқа сурет ретінде салып, аяқ­тауға тапсырма береміз. Бір сыныпта төрт-бес топ болуы мүмкін. Әр топ өзінің нұсқасын айтып, түсіндіріп болған соң ғана әңгіменің қалай аяқталғанын оқи­мыз. Немесе басталған әңгіменің қы­зық­ты жерінен ары қарай үйден оқып келуді тапсырамыз. Осы тәсілдерден кейін сыныптың тең жартысына жуығы оқуға мойын бұ­рады. Пушкиннің «Евгений Онегині» 200 бет, оны бала өз бетінше ешқашан оқы­май­ды. Бұндайда балаларды театрға апа­рып, шығарма желісі бойынша түсі­ріл­ген фильмдерді көрсету арқылы қы­зық­­тыруға тырысамыз. Сондай-ақ, әде­биет апталығында бас­тауыш сыныптар – ертегілерден, орта буын – балалар әде­бие­тінен, жоғары сыныптар – Ғ.Мүсі­реп­овтің, М.Әуезовтің, басқа да классик жазушы­лардың шығармаларынан қойылымдар қояды. Ең соңғы тәсіл – жазушылармен кездесу өткізу. Кездесу алдында оқушыларға жазушының кем де­ген­де, екі-үш әңгімесін оқып келу тап­­­­сырылады. Кездесу барысында оқу­шы­лар қаламгерге сұрақтар қойып, оқыған шығармалары туралы өз ойларын айтады. Бір айда бір рет сабақ­тан тыс әде­би сағат оқытылады, яғни бір оқу жы­лының ішінде тоғыз рет сабақтан тыс әде­биет сабағын өткіземіз.
– Әдебиетке қызықтырудағы мұндай тә­сіл­дердің нәтижесі қандай?
– Әрине, азды-көпті нәтижесі бар. Мә­селен, Төлен Әбдіктің «Оң қол» мен «Па­расат майданы» атты шығармаларын оқы­ғанда балалар: «Бұл шығарманы қа­былдау біз үшін қиындау болды, өйткені, бұл таза қазақы шығарма емес, бұл синтез. Мұнда Еуропаның мәдениеті, психологиясы басым», – деді. Әдебиет пәнінің мұғалімі ретінде балаларымның бұл сөзін еңбегімнің жемісі деп түсіндім. Көп жылдар бойы мектепте сабақ бере жүріп ба­лаларға дәстүрлі әдебиеттің жақын еке­нін анық аңғардым. Әде­биеттегі син­тез­бен баланы баурау қиын. Өйткені, син­тез оларға таңсық емес. Әннің ырғағы да, әнші­нің орындау мәнері де,  ақпарат­тың бе­рілу тәсілі де, фильмнің сюжеттері де Еу­ропаның стилімен беріліп жүр. Бала ме­ніңше, қазақылықтың иісін осы әде­биеттен іздейді. Онда да тек классикалық шығарма­лардан емес, қазіргі әдебиеттен көр­гісі келеді. Балалар Нұрғали Ораздың, Діл­дар Мамырбаеваның, Заря  Жұ­ма­но­ва­­ның шығармаларын оқығанды жақсы кө­реді. Өйткені, олардың әңгімесінен қа­зақ ауылының иісі аңқып, ұлттық болмыс айқын көрініп тұрады. Бүгінгі әлеуметтік проблемалар, ұрпақ сабақтастығының үзілуі, қазақ отбасындағы әке мен бала арасындағы қарым-қатынас мәселелері ай­тылады. Бүгінгі күннің тақырыбына ар­­нал­ған осындай шығармаларды оқыған соң балалар ара­сындағы талқылаулар өте қызықты өтеді. Әде­биет – бар ғы­лым­ның синтезі. Мысалы, біз Нұрғали Ораз­дың «Жылқының көз жасы» деген әңгі­ме­сін оқысақ, Семей полигоны туралы сөз қоз­ғаймыз. Полигонның зардабынан жа­ман ауруға шалдыққан Абат шал саумалмен емделеді. Мұнда біз көшпелі өмір тір­шілігіндегі ерекшеліктерге тоқталып, та­рихқа да үңілеміз. Әңгімедегі әр сюжетке сай географияны, тарихты, дінтануды, тіп­ті экономика негіздерін қамтимыз.
Алайда, мұның барлығы мұғалімнің ық­палымен ғана жүзеге асады. Баланың аты бала. Оған дұрыс бағыт сілтемесе, ұсы­нылған ақпаратпен шектеліп қалады. Сы­ныптағы балалардың барлығы әде­биетті жақсы оқиды десем, өтірік айтқан бо­ламын. Жүз пайыз оқушының жетпіс пайы­зы әдебиетке ден қойса, мен еңбе­гімнің ақталғаны деп білемін.
Айгүл ЖӘУТІКБАЕВА:
– Мәселен келесі тақырыпта М.Әуе­зовтің «Абай жолы» романын өтетін бол­сақ, алдын ала әр қатарға романның әр бө­лімін оқып келуді тапсырамын. Бір том­ды тұтастай оқуға балалар ерінеді, егер әр бө­лімді қатарға бөліп берсем, оқиды әрі уақытты тиімді пайдаланады. Бөлім­дердің мазмұнын айтқызу арқылы бір шығарманы толықтай игереміз. Шы­ғар­мадағы нақтылы оқиғалар бойынша кесте толтырамыз, оқыған бала кестені толтырады, оқы­мағаны толтыра алмайды. Кестенің қортындысы бағаға әсер ететіндіктен нашар баға алғысы келмеген бала оқиды. «Кітапханаға саяхат» сабағын жүр­гіземін. Ол жерде балалар авторлардың жаңа кітаптарымен танысады. Кітапханашы жаңа шыққан кітап­тардың қысқаша мазмұнымен таныстырып өтеді. Әркім өз қалауынша ұнаған кі­­табын алып оқиды. Осы ретте жасөспі­рімдердің «детектив», «фантастика» жанрына қызығатынын атап өткен жөн. Қа­зақ әдебиетіндегі шығармалары желісі бойынша түсірілген фильмдер көрсетеміз. Шығарма желісі мен фильм мазмұнын салыстыру тапсырылады. Фильмді көр­ген­нен кейін балалардың қызығу­шылығы артады. Себебі, қазіргі таңда балалар тың­­­да­ғаннан гөрі, көргенін көбірек ес­те­рінде сақ­тайды. Тоқсанның соңында оқу­шыларға демалыс уақытында оқылу керек әдебиеттер тізімі ұсыны­лады. Жаңа тоқ­сан басталғанда арнайы дәптерге шы­­ғармадағы ұнаған оқиғалар мен кейіп­керлер туралы түрлі тапсырмалар орын­дайды.


Біз әңгімелескен Майра Айжарықова сабақ барысында балаларға «Сен­дердің ата-аналарың әлеуметтік жағ­дайды түзейміз деп жүріп рухани әлеуе­тін арттыру мүмкіндігінен айырылып қалды. Сондықтан сендер рухани қа­зынаны толты­рың­дар», – дейді екен. «1990 жылдары ала дорба арқалап, жан ­бағумен жосып, тентіреудің кесі­рінен әдеби қабылдау өрісімізді тарылтып алдық. Дәл сол жылдары әдеби кітап оқудағы ұрпақ сабақтастығы шорт үзілді. Оны қайта жалғау бүгінгі әдебиет пәнінің мұғалім­дерінің еншісінде». Бұл да Майра Айжарықованың сөзі.
Бүгінгі жағдайымыз 1990 жылдармен салыс­тырғанда көш ілгері екені бел­гілі. Бірақ әлі де экономикалық әле­уетті арттыру мен жаһандану үдерісіне ілесуді мақсат еткен қоғамда математика мен ағылшын тілі пәнінің пәрмені артып тұр. Оған көп ата-ананың баласын осы екі пәннен қосымша мұғалім жал­дап оқытып отырғаны дәлел. Осы тұр­ғы­дан қарасақ, әдебиеттің бүгінгі қо­ғам­дағы орны оның пән ретіндегі пәр­менін де әлсіретіп жіберген жайы бар.

 

Дайындаған Назым Дүтбаева.
ПІКІР ҚОСУ

Ваш адрес email не будет опубликован.

Пікір