Өмірі өнерімен өрнектелген
(Саз әлемінің сарбазы)
Семей қаласы ежелден еліміздің рухани, мәдени, тарихи орталығы. Бұл өңірді қазақ өнерінің, төл мәдениетіміз бен әдебиетіміздің алтын құрсағы десек те қателеспеспіз. Абайдай алыбы, Шәкәрімдей шежіресі, Мұхтардай терең мұхиты бар Семей өңірі – төрінде Алаш туы көтерілген Алаштың қаласы. Ахмет Байтұрсынұлы, Қаныш Сәтбаев, Әлихан Бөкейхан, Шоқан Уәлиханов, Әлкей Марғұлан, Жүсіпбек Аймауытов, Мағжан Жұмабаев, Сұлтанмахмұт Торайғыров, т.б. сияқты қазақтың біртуар азаматтарының ізі қалған қасиетті мекен. Әміре Қашаубаев, Иса Байзақов, Жүсіпбек Елебеков, Шәкен Айманов, Әмина Өмірзақова, Бекен Жылысбаев, Бибігүл Төлегенова, Еркеғали Рахмадиев, Бекен Жамақаев, Жәнібек Кәрменов, Мәдениет Ешекеев, Болат Сыбанов, Әбілқасым Жаңбырбаев, Сләмбек Қыдыралин, Роза Рымбаева, Бекен Имаханов, Секен Тұрысбеков, Жолан Дәстенов, т.б. өнер саңлақтарын баптап шығарған өнердің отанында 1955 жылдың 17 тамызында облыстық депутаттар Кеңесі атқару комитетінің шешімімен музыка училищесі ашылды.
Осы училищенің түлегі, әрі бұрынғы директоры ретінде, оқу орнының ашылуы және аяғына тік тұруы кезеңі туралы ой қозғауды міндетіме алып отырмын. Ғұлама-ойшыл әл-Фараби музыканың адам өмірімен тығыз байланысына үлкен мән бере отырып, музыканың жанды сауықтырудағы шипалық қызметін, ұрпақ тәрбиесіндегі рөлін атап көрсеткен ғой. Ұрпақ алдында тұрған үлкен жауапкершілікті мойнына алған оқу орнына жоғары арнаулы білімі бар маман басшы болуы заңды құбылыс. Алматының Құрманғазы атындағы консерваториясының қобыз класын үздік бітірген Пернебек Момыновтың пешенесіне осы бақ жазылған екен. Ол – ұстазы академик Ахмет Жұбановтың ұсынысымен, Мәдениет министрі Әмір Қанапиннің бұйрығымен Мұқан Төлебаев атындағы музыкалық училищенің тұңғыш директоры қызметіне тағайындалды. Осыдан бір жыл бұрын ғана ашылған училищенің – кешегі студенттік өмірден қол үзіп үлгермеген тәжірибесіз жас директорының алдында қыруар міндеттер мен қиындықтар күтіп тұр еді. Оқушыларға жатақхана, оқытушыларға пәтер жетіспейді, училищенің меншікті оқу ғимараты да жоқ. «Жас келсе іске» дегендей қиыншылықтарға мойымай, білек сыбана жұмысқа кірісіп кетеді. Көп ұзамай алғашқы оқу корпусы мен жатақхана мәселесіне қол жеткізеді. Бірақ бұл толық оқу процесін жүргізуге аз еді. Онымен қоса музыкалық аспаптар тапшы, кадрлар мәселесі де мәз емес. Осындай толып жатқан шешуді күтіп тұрған мәселелер жас басшыға үлкен сын болды…
…..
Отантай Кәрібжанов,
Республикалық «Абай Құнанбаев»
қоғамдық қорының президенті
(Толық нұсқасын газеттен оқи аласыздар)