«Бағаналы ордам – басты ордам» деп жырлап өткен кешегі бабаларымыздың аңсары – азаттық еді. Қараөткелге аялдап, анталаған қалың жаудан Ақмола бекінісін алған ер Кененің арманы – қазақтың еркіндігі еді. Қиян-кескі шақта: «Алаш!» – деп атой салған арыстар да Қараөткелге қала салып, университеті болса, Абай ілімін жастарға үлгі етсек деген-ді. Міне, сол Бозоқ, Қараөткел, Ақмола болған бұл жер – бүгінде тұтас әлемді тамсандырып, таңдандырған қазағымыздың Тәуелсіздігіндей қадірлі, қасиетті Астанаға айналды. Астана – еліміздің жүрегі, Тәуелсіздігіміздің тірегі ғана емес, әлемдік саяси аренаның үлкен платформасы болды. Небәрі 20 жылдың ішінде… Бүгінде Бас қаладан бақ тауып, баспаналы болған талантты жастар өте көп. Астанамыздың 20 жылдық мерейтойы аясында Астана жастарына сөз беріп отырмыз.

---

 

 

Нұржан ЖОЛДЫБАЛИНОВ, кітапханашы, ҚР Ұлттық академиялық кітапхана басшысының міндетін атқарушы, «100 жаңа есім» жобасының жеңімпазы:

 

– Мен Астанаға 2007 жылдың қа­зан айында келгенмін. Ол кез­де қаланың 10 жылдығына қызу дайындық басталған болатын. Жаңа қалаға Семейден арман қуып, бақыт іздеп келген ем. Ра­сы­мен, Астана – бақыт мекені! 2007 жылдың 10 қазанында осы ҚР Ұлттық академиялық кітап­ха­насына жұмысқа қабылдандым. Бастапқыда «оқырманға қызмет көр­сету» залында кітапханашы бо­лып тәжірибе жинақтадым. Сол уақытты әлі ұмыта алар емес­пін. Үнемі бір реңді оқырман қыз­ды көремін. Сабағына дайын­да­лып, том-том кітаптарды ақта­ра­­ды да отырады. Күн өткен сайын сол қызға деген сезімім арт­ты. Бір күні кітап сөрелерін жи­настырып жүріп, әлгі қызбен бай­қаусызда соғылып қалдым. Тура кинодағыдай көрініс болды. Оның қолындағы заттары жерге шашылған. Екеуіміз де шашыл­ған заттарды жинап отырып, бір-бірімізге көз қиығымызбен қа­рап, жымиып қоямыз. Содан соң жақын танысып, достық қа­рым-қатынасқа түстік. Ақы­рын­да екеуі­міздің жүрегіміз жарасып, ке­лер жылы отбасын құрдық. Қа­зіргі таңда екі баламыз бар. Екеуі де осы қалада дүниеге келгендік­тен, нағыз астаналық деуге бо­ла­тын шығар.
Астанадағы Ұлттық академия­лық кітапханадан болашақ жа­рым­­ды таптым, қызметімде ақы­рын­­дап өсті. Қарапайым кі­­­­­тап­­­ханашы қызметінен дирек­тордың орынбасарына дейінгі ара­лықтағы барлық қызмет са­тысынан өттім. «Кітапхана сала­сы­ның үздігі» төсбелгісін ие­лен­дім. Былтырғы жылы «Рухани жаң­ғыру» бағдарламасы аясын­дағы «100 жаңа есім» жобасының жеңімпазы атанып, Елбасы Н.Назарбаевпен кездестім. Қарап отырсам, осының бәрі маман­дығыма де­ген сүйіспенші­лігім екен. Кі­тап­ханашы – қоғам­дық-саяси, әде­би-мәдени өмірі­міз­дің үлкен бір тетігін ұстап отыр­ған маман. Қо­ғам үшін мұғалім, дәрігер ма­ман­дығы қа­лай қажет болса, ру­хани-мәдени дамуымыз үшін кі­­тапханашы маманның да қаже­ті соншалықты зор болып табы­ла­ды.
Біздің бас қаламыз – Астана шаһары күннен-күнге, айдан-айға ажарланып, абаты артып, көркейіп келеді. Кітапханамызда жиі халықаралық дәрежедегі жиын­дар өтіп тұрады. Жиынға қа­тысушы шетелдік қонақтар әлем­дегі жаңа қаланың салта­на­тына, көз тартар сұлулығына таң­данып, маған: «Нұржан, сіз – бақытты жансыз! Сіздің қызмет орныңыз сұлу қаланың нағыз тө­рінде орналасқан екен. Күнде «Бәйтерекке» қарауға болады екен» деп әзілдеп те қояды.
Асылы, біздің Астанамыз – ар­мандаған жастың үмітіне қанат бітіретін, мақсатын орындап, де­геніне жеткізетін ғажайып қа­ла! Сонау Семейден Астанаға таудай арман арқалап келген едім, Аллаға шүкір, соның тең жартысы орындалды десем артық айтпаған болар едім. Бұл қала – менің жастығымның, албырт ш­а­ғымның куәсі болмақ. Сүйікті Астанамның қуанышы ұзағынан болсын, ел іргесі аман болсын деп тілеймін!

---

 

 

 

 

Алма САЙЛАУҚЫЗЫ, журналист, ғалым, Л.Н.Гумилев атындағы ЕҰУ-дың докторанты:

 

– Мен Астанаға алғаш рет 2003 жылы келдім. Ол кезде 2-курс студенті едім. Алматыда оқып жүрген кезім. Өндірістік тәжірибеден өту үшін бұқаралық ақпарат құралының бірін таңдап, ке­лісімшарт жасауымыз керек бо­латын. Астанаға жәй келмей, жаз­дың жайма-шуақ күнінде, маңыз­ды шаруамен келуге бұдан ар­тық себеп табылмас еді. Содан ол кезде Парламент қабыр­ға­сын­да ілеспе аударма жасаудың ең ал­ғашқы маманы болып қызмет ат­қарып жүрген білікті филолог Ка­мал Әлпейісова тәтеме қоңы­рау шалдым. «Қазақстан» теле­ар­на­сынан өндірістік тәжіри­беден өтуі үшін қажет келісім­шарт үл­­гісін факспен Астанаға жібер­дім. Сосын ол кісі телеарна бас­шы­­­лығының келісімін алып бер­­ген соң, жолдамамды алып, жол­ға шықтым. Келгенше көңі­лім алабұртып, жүрегім дүрсілдеп, алғаш рет танысуға келе жатқан бойжеткеннің күйін кештім де­сем болатын шығар. Әкемнің іні­сі Сансызбай ағам бес-алты жыл бұрын отбасымен көшіп келіп, жаңа баспаналы болып, біз­дің әулеттің ішінен алғашқы бо­лып «астаналық» мәртебесін иелен­ген азамат еді. Алып-ұшып үйіне апарды. Қазіргі әскери му­зей, ол кездегі Президент мұра­жайының жанындағы жаңа үйде тұрады екен. Сол маңайдың өзі ма­ған ерекше әдемі, гүл-гүл жай­нап жатқандай көрінетін. Ол кез­де сол жағалау енді-енді салы­нып жатқан. Бәйтеректің құры­лы­сы жүріп жатыр екен: айналасы батпақ, ал ол жаққа бара жатқан жол­дың бойында ескі үйлер мен саяжайлар тұрды. «Жаңадан салы­нып жатқан қала – міне» деп көр­сеткенде, шынында да сол жер­ден керемет зәулім ғимарат­тар көтеріліп, соның бірінде от­ба­сыммен мен де тұратын болар­мын деп ойламадым да… Араға үш жыл ғана уақыт өткенде, Бу­рабайдың келіні атанып, сол кез­дегі Астананың ең әдемі Сал­танат сарайында заңды некеміз қиылатынын, тіпті, елестеткен де жоқпын.
…Астанаға біз отбасымызбен 2012 жылы көшіп келдік. Нұр-Ас­тана мешітінің жанынан үй ал­дық. Иә, тура алты жыл бұрын не­кеміз қиылған Нұр-Астана ме­шітінің жанында енді ұл-қы­зы­мызбен күнде кешке серуендейтін болдық. «Армандар орындалады» деген сөз бар ғой. Арада бір жыл өт­кенде біздің жанұяда Астана­ның төл тұрғыны жарық дүние есі­гін ашты. Ол қызымызға Аста­наның ең үздік дәрігерінің бірі, атақ­ты акушер-гинеколог Тал­шын Мұқадесқызының есімін бердік. Астанада туған төртінші пер­зентіміз бізге «көпбалалы от­ба­сы» деген жаңа мәртебе сый­ла­ды. Бәйтеректің саясындағы жаңа мектепте ұл-қыздарымыз тә­лім алып жүр. Сол жағалаудан бой көтерген медиаорталықта өзім­нің сүйікті кәсібімді атқарып ке­лемін. Осының бәріне Аллаға мың қайтара шүкір дейміз. Ас­та­наны біз қатқыл ауа-райымен қо­са жақсы көреміз. Мүмкіндік бол­­са, қыста да, жазда да Са­рыар­­­қаның самалын тыныс­тап, жаяу серуендегенді ұната­мыз.
Бір сөзбен айтқанда, Астана – біздің балаларымыздың қала­сы, болашағымыздың мекені.

---

 

 

 

 

Ержан ЕҢСЕБАЙ,
Астана қаласының Тілдерді дамыту және архив ісі басқармасының бас маманы:

– Шынымды айтсам, елор­да­да еңбек етіп, Астананың тұрақты тұр­ғынына айналамын деген ой үш ұйықтасам түсіме кірмепті. Ата-анам да болашағым Астана қа­ласымен байланысады деп ой­ламаған еді. Дегенмен, Астана әри­не кез келгеніміздің арма­ны­мызда болған-ды.
2009 жылы Шәкәрім атында­ғы Семей мемлекеттік универси­те­­тін тәмамдап, жастық жалын­мен алып-ұшып тұрған шағым бо­­латын. Сол жылдың маусы­мын­да, Ертістің жағасында «Конг­ресс» ұйымы біріктірген бір топ достар, бүгінде елімізге бел­гілі журналист болып таны­лып үлгерген, ақын Жанжігіт Омар­хан досымызды Астанаға шы­ғарып салып тұрмыз. Оның ал­дында қатарымыздан алғашқы бо­лып елорданың білікті геоде­зист маманы Нұрдін жұмыс іздеп осында кеткен болатын.
Сөйтіп, досымызды шығарып са­лып, үйге бара жатқанымда қат­­ты ойға баттым, көз алдыма тек те­ледидардан көріп жүрген кел­бет­ті қала – Астананы елес­тет­тім, ел­дік істің бастауында жүр­ген жауап­ты қызметтерді са­нам­да бір қиял­дап өттім. Семейде туған ағам Ерлан мен жеңгем Жанэт­та­ның қолында тұратын­мын. Үйге кіре сала, ағама бір айттым да кін­дік қаным тамған қасиетті же­рім – Абыралыма, қарашаңы­ра­ғыма әкем мен ана­ма телефон соқтым да, «Мен Аста­на­ға кете­мін! Жұмыс іздеп, сол жақты кө­­ремін. Бәлкім, жұл­дызым сон­да жарқырап, жетіс­тік­терге қол жеткізермін», – деп ойда жоқ та сарт еткіздім. Менің әкем – Ең­се­­баев Серікбол, анам – Абылға­зова Бақытгүл. Ата-анам ойла­нып қал­ды. Сөздері мен ой­ла­рында күмән тұр­ды. Білмейтін жер, көрмеген жер. Дайын тұрған үй жоқ, дайын тұр­ған жұмыс жоқ, қысқасы аға да жоқ, көке де жоқ. Бала кезден анам маған зор сенім артатын, үнемі қолдап отыратын, жығыл­ға­нымда жігерлендіріп, жеңіске жеткенімде шүкір етіп отыратын. Содан не керек, тәуе­келге бел буып, жан-жақты ақыл­даса келе мен кететін болдым. Жалғыз өзім, қолымда бір қара сөмке, қал­тамда елордаға бара­сың бай­ланыста бол, ешкімнен кем жүр­ме деп анам несиеге әпер­ген ұялы те­лефон, ойымда сан сұрақ, ар­ман қуып Астанаға кеттім…
Астанаға келдім. Теледи­дар­дан көрген қалаға ұқсамайды, жан-жақтың бәрі құрылыс, қай­наған тіршілік, жәйбарақат жерде он­дайды көрмеген менің есім шығып кетті. Біраз ағайын­дарға шаңырақ болған Ертай деген жездем мен Тома де­ген апайым­ның үйіне тұрақта­дым. Алғаш жұмыс іздегенім қы­зық болды. Қолымда 30 дана түйін­деме, жаяу жүріп қай ғи­ма­раттың төбесінде ту бар, бәріне кі­ріп жұмыс сұрап, түйіндеме қал­дырып кетемін. Ешқайсында бос орын жоқ, сонда да босап қал­са келуге дайынмын деп тү­йін­­демемді ұсынып кетемін. Тә­уел­сіздік даңғылы 3 деген ме­кен-жайда орналасқан «Нұр Отан» партия­сының Астана қала­лық филиалы деген жазуы бар ғи­ма­ратқа кірдім. Бүгінде жақын до­сыма айналған Болатбек Айт­кей деген азаматтың нұсқауымен, «Жастар тәжірибесі» мемлекеттік бағдарламасы бойынша идео­ло­гиялық жұмыстар бөліміне орна­лас­тым, жалақым 13700 теңге, бұл менің алғашқы жалақым, еш­­қашан ұмытпаспын. Алты ай осы бағдарлама бойынша және бір ай бос орын болып қалар деп жалақысыз жұмыс жасай бердім. Со­дан, қызмет жолымның ал­ғаш­қы баспалдағы – «Нұр Отан» партиясының Астана қалалық филиалына іс-қағаздарды жүргізу жөніндегі кеңесші-ісжүргізуші болып ресми қызметке орналас­тым, қосымша мемлекеттік тілдің қолданылуын қадағалаушы, мем­лекеттік тілдегі мәтіндерді тек­серу­ші, қазақ тілі курстарын ұйым­дастырушы болдым. Бұл жерде 2010-2012 жылдар ара­лы­ғында қызмет атқардым. Ас­та­на­мен байланыстырған қызметтік жо­лымның жөні бір бөлек, өмір­лік жолымның жөні бір басқа. Ас­танада Астананың қызымен тағдыр табыстырып, 2011 жылы от­басын құрдық. Жарымның есімі – Айғаным. Алла берген екі ба­ла­мыз бар, тұңғышым – Мағ­жан 5 жаста, қызым – Айзере 2 жас­­та. Астана менің өміріме түбе­гей­лі серпілік әкелді деуге бола­ды.
Партияда қызмет атқару ба­ры­сында қоғам қайраткері, тіл жанашыры Оразкүл Асанғазы апай­мен, алаштанушы, ғалым Ербол Тілешов ағамен таныстым, бас­тамаларына атсалыстым. Со­ның нәтижесінде келесі қызметім тікелей тілмен сабақтасып, 2012 жылы Астана қаласының Тілдер­ді дамыту басқармасына бас ма­ман болып жаңа қызметке, жауап­кер­шілігі мол мемлекеттік қыз­­метке орналастым. Бүгінгі күнге дейін осы мекемеде қызмет атқарып, аз­ды-көпті іс жасап жүрген жайы­мыз бар. Ұлт руханияты жо­лын­да іс жасап жүріп, еліміздің зиялыларымен таныстым, көп орта­мен араластым, тәжірибе ал­дым. Бүгінгі күні Астананың тұ­рақ­ты тұрғынына айналып, елор­даның 20 жылдық мерейтойына өз септігімді тигізіп, үлес қосуда­мын. Бүгінде Астана әлем таны­ған дәулеті мен сәулеті жарасқан қа­лаға айналды. Әлихан айтқан Қа­раөткелдің қақ төрінен орын тап­қан Астана – Алаш арманда­ған Астанаға айналды. Ендігі мақ­сатым – осы елорда дала­сын­да елдік іс атқарып, елге қызмет жа­сау, ұрпағымды өсіріп, ұлағат­ты ғұмыр кешу. Ең бастысы, қа­зақ елі аман болсын, Ұлы Дала­мыз­­да тыныштық пен береке сал­­танат құрсын, азаттығымыз баян­ды болсын деп тілеймін!

---

 

 

 

 

Айдана СЫДЫҚБАЙ,
«Фолиант» баспасының көркем әдебиет бөлімі редакторы:

– Астана, сені алғаш түсімде көр­дім. Әлі күнге дейін көз ал­дым­да… Қызығы сол, оған дейін та­баным тимек түгіл, бейнеңді «көк жәшіктен» көрмеген кез… Ауданнан шалғай жатқан қазақ ауылдарына «Қазақстан» мен «Хабардың» жеткені бертінде ғой. Әйтеуір «Қазақстан көрген» ауыл адамдарының солтүстік ай­мақтарды да жатсынбай, астана асып жатқан тұсы.
…Жылдар жылжып, тұрмыс құрып, Астанаға қоныс аудардық. Кер­без қаланы алғаш көргенде тү­сімдегі сурет көз алдымда көл­беп қоя берді. Жазық дала. Қап­та­ған құрылыс. Төбесі көк тіреген өң­кей зәулім сарай… Неше жыл бұ­рынғы түсімде ұшақтан көрген кө­рініс дәл сол қалпында… Нен­дей байланыс болуы мүмкін? Әй­теуір болашағымды өзіңе бай­ла­ған болмыста бір тылсымның бары ақиқат.
Астана – армандар, құр арман емес, мақсатты, мұқалмайтын ар­­­мандар ақиқатқа айналар ай­маң­дай қала. Астана – жігері бе­кем, жалындаған жастар қала­сы. Астана – ұлттық ұстын, ұлт­тық мүдделердің тоғысқан түйіні, дің­гекті тірегі.
Астана, сен жиырмаға толған­да, біздің қадамын қаз басқан жас отбасымыз беске келді. Саған ал­ғаш көшіп келгенде туыс түгіл, та­нысы жоқ жолдасым күйі кел­месе де, «Менің де межем – тө­беңе сенің бір туды тігу» деп жы­­­рына қосқан екен. Тәңірге тәу­бе, бүгінде алып шаһарға ор­нық­тық, жұмысқа тұрдық. Алда­ғы уақытта да салқар көшіңнен қалмауға жазсын, еңселі елорда!
Жақында баспамыздан Қ­а­зақ­стан Республикасы Мәде­ниет және спорт министрлігінің тап­сы­рысымен «Астана: жыр құша­ғында, ән қанатында» жинағы жа­рық көрді. Кітап-альбомға ақын-компози­тор­лар­дың Ас­тана-аруға арнаған өлең­дері мен әндері нотасымен енді. Ойлы өлең, отты жырлардан елорда­мыз­дың келбет-көркін, тыныс-тіршілігін аңғарсақ, асқақ рухты әндер қазақтығымызды қастер­леп, елді сүюге, отаншыл­дық се­зімге жетелейді. Жиырма жыл­дық мерейлі мерекеге әркім хал-қадерінше еңбек сіңіруде. То­пы­рағын басып, ауасымен ты­­­ныстап жүрген ару қалама бір мысқал бол­­сын менің де қосқан пер­зент­т­ік үлесім, тартқан тар­туым – осы жинақты құрастырып, баспаға дайындауым.
Астана! Сен – маған, бола­ша­ғым – саған аманат! Себебі, қа­зы­ғым­ды сенде қаққам, ер қазақ­тың елордасы!

---

 

 

Айбол АРҒЫНҒАЗИНОВ, экономика ғылымдарының магистрі, «Қазмедиа орталығы» басқарушы компаниясының бөлім басшысы:

 

– Егемендік алғалы еліміздің та­риxындағы елеулі оқиғаның ең бедерлісі – бағаналы да басты ор­да Астананы Арқа төсіне ор­нық­тырып, жиырма жылдың жү­зінде сәулет-сұңғаты келіскен, әлеуеті ауқымды, дамуы орнықты қалаға айналдыра білгеніміз.
Бала кезімде мектеп оқулық­та­рынан танып-білген Астана­ның менің өмірімдегі сәулелі сәт­­тердің куәсі, жастығымның қа­­ласы боларын кім білген?!
2011 жылы қазақ гимназиясын «Ал­тын белгіге» тәмамдап, бас қа­­ланың білім саласындағы флаг­­маны Л.Н.Гумилев атындағы Еу­­разия Ұлттық университетінің эко­номика факультетіне түскелі бері Астана тұрғыны болып келе­мін. Осы қалада жоғары оқу ор­­нын бітірдім, магистратураны аяқ­­тадым. Еңбек жолындағы ал­ғаш­қы қадамымды жасадым.
Иә, Астана – жастық жігер­дің, қарышты қадамның қаласы. Жастық қуатымен болашаққа се­німді қадам басып келеді. Ас­тана – орындалған ойдың жемісі, ел тілегі мен ер білегінің жеңісі, елін сүйген Елбасының төл пер­зенті. Жиырма жылдық ел тойы құт­ты болсын!
Өркениет көшіндегі қадамың қа­рышты, толайым табысты бол, ардақты Астанам!