Таяуда Талдықорғанның қала күні аталып өткені баршаға аян. Аталмыш шаһар Алматы облысының орталығы болып белгілен­геніне, міне, 15 жыл болыпты. Талдықорған жылдан-жылға көркейіп келеді екен. Қала күні қарсаңында қазақ­тың ақтаңгер ақыны Мұқағали Мақатаевқа ескерткіш орнатылған-ды. Осыған дейін Қарасаз­дағы мұражай алдында біріншісі, ал Алматыдағы Мақатаев пен Желтоқсан көшелерінің қиылысында екіншісі бой көтерген еді. «Жер жаннаты – Жетісу» өз перзентін аялап, ақын рухын тағы бір асқақтатты.

Батар күн,
Келер түн,
Атар таң,
Шығар күн,
Бәріңе, бәріңе, бәріңе құмармын!
Осы мен, осылай мәңгілік тұрармын,
Осы мен, сірә да, өлмейтін шығармын! – деп жырлаған көрнекті қаламгер көрегендікке бара алды. «Шаң басқан архивтерден та­былған» талай тарланбоз бүгіндері қазақ рухания­тының айналымына кіріп те үлгергені ел үшін аз олжа емес екенін сезіну қиын емес-ау, осы. Алматы об­лысының әкімі Амандық Баталов: «Атақты ақыны­мызды біз көтерсек, ақын еліміздің, жеріміздің атын биікке көтереді», – деді. Ақын әкімді емес, ақын әкімді із­деп жатса, бұның өзі көп нәрседен хабар берсе ке­рек. Жақсы жаңалық естісе ел-жұрттан сүйінші сұ­райтын шіркін, қазақы көңіл-ай! Енді Тал­дықорғанға кірген бойда-ақ Мұқаң – Мұқағали қо­нақ­тарға жыр оқып, сыр шертуден әсте жа­лықпайтын шығар!.. Бұл дегеніңіз – Поэзияға, жалпы Сөз өнеріне құрмет көрсеткісі келген халық ескерткіш жанына жиылып, өлең оқуына болады деген сөз. Нобель сыйлығының лауреаты, Чили шайыры Неруда тас-мүсінінің алдына әйелдер жиы­лып, жыр оқығаны секілді, енді Өлең атты құдірет-кие де өңірді тебіренте тербетеді деген сенім бар. Өшпейтін де өлмейтін Өлең әр қазақтың жүрегін­де жатталса, жазарман үшін одан асқан бар ма екен, сірә?! Алдында ғана, Шығыс Қазақстанда Ұлт анасы Зереге еңселі ес­керт­кіш қойылғанда бір қуанып ек, міне, соның жалғасы іспеттес осынау бір уа­қиға да Уақыттың талабы және Тәуелсіз­дікке тар­ту деп түсінген жөн болар!..

Әлібек БАЙБОЛ.