Ізтай Мәмбетов

Қазақ поэзиясының тарихында өлең-жырдың дарынды өкілдері баршылық. Олардың шығармашылығы уақытпен өлшенбейді. Қуатты шығармалары халқымен бірге жасайды. Қазақ поэзиясының тарихында өзіндік орны бар, сондай дарынды ақынның бірі — Ізтай Мәмбетов. Биыл Ізағаңның туғанына 90 жыл. Атаулы күнге орай ақынның бір топ жырын оқырман назарына ұсынып отырмыз.

---

Жолда

Терезе
Түріп пердені,
Қызығып қырға қарадым.
Толтыра жұттым кеудені
Өмірдің сабат самалын.

Тұманы таңның азайып,
Ағарып қалды айнала.
Даламыз толы ғажайып, –
Шайқалған егін жай ғана.

Жарысып бізбен келеді,
Қатарлас қонған жас терек.
Паровоз дабыл береді,
Жаңғырта жерді төске өрлеп.

Тас жазу кенет бөктерде,
Көркейтіп жолды тұрды бір.
Оқыдым зулап өткенде:
«Жасасып бейбіт нұрлы өмір!».

Осынау сөзден жолдағы
Жылылық жанға тартады.
Алғашқы сезім таңдағы,
Ойды алға сүйреп барады.

Осынау өшпес ұранды
Қайталай берді жас-кәрі.
Тізіліп сонда тұрғандай
Әлемнің асыл тастары.

….

(Толық нұсқасын газеттен оқи аласыздар)