1992 жылдың 4 маусымында Қазақ­станның жаңа Мемлекет­тік рәміздері туралы заң қабылданып, алғаш рет бекітілді. Бұл күн ел тарихында жаңа рәміздер күні ретінде мәңгі есте сақталады. Осы Мемлекет­тік рәміздерді өскелең ұрпақ арасында қаншалықты насихат­тай алып жүрміз? Бүгінгі жастар рәміздердің қадір-қасиетін біле ме? Осы сұрақтар төңірегінде жастардың пікірін білген едік.

Перизат ТӨЛЕГЕНОВА, мұғалім:
– Мемлекет­тік рәміздер – бұл кез келген мемлекет­тің егемендігі мен біртұтастығын бейнелейтін, оның ажырамайтын атрибут­тарының бірі. Біздің ұлт­тық Туымыз бүгінде БҰҰ штаб-пәтерінің төбесінде желбіреп, Әнұранымыз Олимпиадада және басқа да халықаралық жарыстарда шырқалады. Бұл – біз үшін үлкен мақтаныш. Мемлекет­тік рәміздер – біздің сонау ғасырлар қойнауынан сыр шертер тағлымды тарихымыздың шынайы көрінісі. Оның мазмұнды нышандары кешегі өткенімізді айшықтап, ертеңгі мақсатымызды айқындап тұр. Рәміздердегі нышандар арқылы қазақ­стандық қоғамның әлем алдындағы бейнесі қалыптасады. Рәміздерге деген құрмет – азамат­тардың өз елінің азаматы екендіктерін қаншалықты деңгейде түйсінуінің, ел болашағына деген сенімінің және патриот­тық сезімдерінің өлшемі.

Аружан ЖҰМАҒАЛИҚЫЗЫ, студент:
– АҚШ-та мемлекет­тік туға деген көзқарас ерекше. Оларда тулары киімдеріне, көлігіне, ыдыс-аяқтарына дейін бейнеленген. Фильмдерін қарап отырсаңыз да әйтеуір бір тұстан АҚШ туын көріп қаласыз. Кино – идеологияның бір құралы ғой.
Ал бізде мүлдем басқа принциптер қалыптасқан. Мемлекет­тік туды Тәуелсіздік күнінде ғана көп көреміз. Сосын мемлекет­тік мекемелерде ілініп тұрғанын ғана байқаймыз. Яғни күнделікті өмірімізге сіңіспеген. АҚШ пен Қазақ­станның менталитеті екі бөлек болғанымен, мемлекет­тік мәселеге келгенде принциптері ортақ болуы қажет қой. Түптеп келгенде, Мемлекет­тік рәміздер елдіктің, егемендіктің жарқын нышаны болуы керек.