Қазақстан Республикасының еңбек сіңір­ген әр­тісі, ұлттық сах­на өнерінің саң­лағы Хабиба Еле­бе­­кова­ның дү­ние­ден өтуіне бай­ла­нысты қайғы­ларыңызға ор­­тақтасып, көңіл ай­тамын. Ға­сыр жа­саған Хабиба апамыз қа­зақ халқының басынан өткен не­бір нәубет жылдарды өз көзі­мен көріп, көңіліне түйіп, тарих жа­дына, ұрпақ санасына сіңіре біл­ген көнекөз ардақты арда­гер­ле­ріміздің бірі еді. Театрдың қа­сиет­ті табалдырығын 17 жасында ат­тап, 70 жыл­дан астам ғұ­мы­рын қа­зақ мә­дениетінің өр­кендеуіне ар­на­ған біртуар өнер иесі сом­да­ған сах­­налық кейіп­керлер ұрпақ қазынасына айна­лып жас ұрпақ­ты елді қастерлеуге, ұлтты ұлық­тау­ға, дәстүрді дә­ріп­теуге тәр­­бие­леп келеді. Ол кісінің ғибратты ғұ­­мыры өске­лең ұрпаққа өнеге бо­лып, жар­қын бейнесі халықтың жадында мәң­гі сақ­талады. Мар­құмы­ның иманы са­лауат, жаны жән­­натта болғай!

Гүлшара ӘБДІХАЛЫҚОВА,
ҚР Мемлекеттік хатшысы.     

 

ЕСКІНІҢ КӨЗІ ЕДІ

Театрдың негізін қалаған қайраткерлерімізбен қызметтес болған Ха­биба Елебекова ескінің көзі еді. Өзі де талай жыл театрда қызмет жа­сады, ел есінде сақталатын көптеген жақсы бейнелер жасады. Қа­зақ­станның еңбек сіңірген әртісі атанды. Біз театрдың тарихы туралы бір­ нәрсе білгіміз кел­се, сол кісіден сұрайтын едік. Бұл кісінің жады мық­ты болатын. Ке­зінде бірге жұмыс жасаған аға-апаларымыздың қа­дір-қасиетін үнемі ай­тып, бізге үлгі етіп отыратын. Дәстүрлі әннің жа­нашыры Жүсіпбек Еле­бековтей азаматтың жан жары еді. Ұл сүйді, қыз өсірді. Асыл азаматы жай­лы кітап жазды. Қазақтың маңдайына біт­кен біртуар азаматтармен дәм­дес-тұздас болып, бір жүрді. Ұзақ жа­сады, бақытты өмір сүрді. Енді жат­қан жері жайлы, иманы саламат бол­сын дейміз.

Сәбит ОРАЗБАЕВ.

 

ӨМІРІ ӨНЕГЕ

Шыр көбелек айналып тұрған уақыт-диірменнің адамды өзінің ырқына көндіріп, айтқанымен жүргізетінін қанша жерден білеміз, білдік  десек те өмір сағаты соққанда сенер-сенбесімізді білмей, абдырап қаламыз. Ғасыр көрген өнер саңлағының өмірлік жары да көңіл қандырар көз көрген еді. Ардақты жарымен мөлдір айдында бірге жүзіп, кейін оның нақ жоқтау­шы­сы болған, жәй ғана еске салып тұрмай, ол туралы бірнеше кітап жазып, өнермен бірге туып, өнермен өмір сүріп, сол сұлу әлемінде мәңгілік сапа­рына аттанып бара жатқан Хабиба Елебекова өзінен кейінгілердің кө­бі­не ұстаз, бәріне ана еді. Оның нәзік талғамында Мағжан жырларының эсте­тикалық әсері мен Жүсекеңнің әуелеген әнінің сазы болатын. Қазақ теат­рының негізін қалаған ардақтылардан қалған өнеге мен қасиетті еске са­лып тұратын жәдігер сияқты еді-ау. Көзден кетіп бара жатса да, көңі­ліміз­де ылғи ән сап, өткен дәуір шежіресін әңгімелеп тұрады. Өнегелі өмір, өміршең өнер еді.

Бұл дүниеден жарқырап Хабиба Елебекова да өтті десеңші… Алдыңыз пейіш болғай!

Есмұхан ОБАЕВ.

 

БІРНЕШЕ ДӘУІРДІҢ КУӘСІ

Хабиба апамыз қазақ теат­ры­ның тарихы іспетті. Жастайынан сах­на өнерін меңгеріп 80 жылға жуық халықтың ықыласына бө­лен­­ді. Сахнада да, өмірде де ол кі­­сі­­ден көп нәрсе үйрендік. Оның бойын­да қазақтың салт-санасы, дәс­­түрі тұнып тұратын. Хабиба апа­­мыз дала университетін бітір­ген адам. Театрдың қазығы қа­ғыл­ған тұста Қаллекилермен қа­тар жү­ріп, тәжірибе жинады. Өзі­нің өмір­­лік жолдасы Жүсіпбек Еле­бе­ков орындаған әр әннің та­рихын осы кісіден артық бі­ле­тін адам жоқ де­сем, артық бол­мас. Бір емес бір­неше дәуірдің куә­сі болған, сүйегі асыл, ше­жі­ре­лі жан. Былтыр 100 жасқа тол­ған мерейтойы құрметіне Қа­зақ­тың  М.Әуезов атындағы мем­­лекеттік академиялық драма театры үлкен кеш өткізді, сол кезде сахнаға алып шығып ем. Осындай үлкен адам, тұғырлы, тұлғалы апамыз өмірден өтті. Топырағы торқа, иманы саламат болсын.

Асанәлі ӘШІМОВ.

 

ЖҮРЕГІ ТЕАТР ДЕП СОҚТЫ…

Уақыт деген аққан су ғой, шіркін. Артыңа бір қа­рай­сың да құдіретке таң қаласың. Санап отырсам,мен театр­да Хабиба Елебекова апаммен 60 жыл бірге істеппін. Біз талай спектакльдерде ойнадық. Хабиба апам өнерге, балаларына, күйеуі – Жүсіпбек Еле­беков­ке өмірін арнады. Ешкімді бөліп-жармады, бәрін тегіс жақсы көрді. Мінезі жұмсақ, жайдары, сыпайы, өте мәдениетті кісі еді, марқұм. Біздің екінші үйіміз, қа­зақтың қарашаңырағы – Мұхтар Әуезов атындағы ака­демиялық драма театр ғой. Апам ұлтына адал қыз­мет еткенінің арқасында Алла оған сондай үлкен жас пен абырой берді. Хабиба Елебекова – бәрімізге үлгі, өнер­де өнеге көрсеткен ізгі жан. Ол көзі жұмылғанша театр­дағы ахуалды сұрап, келіп, шара-жиындарға қа­тысып, артынан ерген дарынды артистердің қамын ой­лап жүрді. Апамыздың жүрегі театр деп соқты… Ол кісі­нің жатқан жері жайлы болсын, топырағы торқа бол­сын. Біз Хабиба Елебекова секілді ғұлама акт­рисаны өмірбақи ұмытпаймыз!..

Нүкетай МЫШПАЕВА.

 

ӨНЕРДІ СҮЙГЕН

Хабиба апаны ауызға алсақ Бикен апа, Шолпан апа, Хадиша апа, Сәбира апа барлығы еске тү­седі. Олар қатар жүріп қазақ сахнасында өнер көр­сетті. Әрқайсысы алып бәйтеректей еді. Біз со­лардың саясында жүріп, өнерде де өмірде де көп нәр­се үйрендік. Хабиба апамыз 100-ден асқанда өмір­ден озды. Оның жадының мықтылығы сондай, был­тырғы жылы 100 жылдық мерейтойын өткіз­генде Мағжанның өлеңдерін сахнада отырып жатқа  оқыды. Біз ылғи ол кісінің  жақсылық­тарында бас қосатан едік. Өнерді сүйді, өнер жолында қа­жыр-қайратын жұмсады. Аласапыран уақыттың көбін басынан кешіп ер жетті. «Абай – Айгерім» спек­таклімен ел ішін көп араладық. Бикен апа мен Хабиба апамыздың айырылмас дос­тығы көп адам­ға үлгі. Ғасыр жасаған апа­мыз­дың жаны жән­нат­та, иманы саламат болсын. Ол кісінің өнегесі мен өнер жолындағы адалдығы ке­лер ұрпаққа да­рысын.

 Торғын ТАСЫБЕКОВА.