Қазақ әдебиеті ауыр қазаға душар болды. 79 жас­қа қараған ша­ғында көрнекті ақын Жанғали Набиуллин өмірден озды. 
Ж.Набиуллин 1936 жылдың 13 жел­тоқсанында Жаңа­қала ауданы­ның (қазіргі Бөкей ордасы) аума­ғын­да дүниеге келген. 1960 жылы Орал қаласындағы А.С.Пушкин атын­­дағы педагогикалық инс­ти­тут­тың тарих-филология факультетін тә­мамдаған соң еңбек жолын Фурманов аудандық «Коммунист» газетінде тілшіліктен бастады. Бұдан соң «Орал өңірі» облыстық газетінде тілші және Қазақстан Жазушылар одағының Батыс Қазақстан облыс­тық бөлімшесінде әдеби кеңесші болып қызмет істеді.
Ақынның алғашқы өлеңдері 1961 жылы Қазақтың мемлекеттік көр­кем әдебиет баспасынан шыққан «Жас дәурен» атты ұжымдық жинақта жа­рияланды. Ал ең таңдаулы өлеңдері 1977 жылы оқырманға жол тарт­қан «Қазақ совет поэзиясының антологиясына» енді. Ж.Набиуллиннің «Ақ жаңбыр», «Таныс әуендер», «Ақ сөйле, жүрегім», «Қас қағым», «Жырлай­ды жылдар», «Жоғарғы кернеу», т.б. жыр жинақтары, «Тіл ұшындағы тіке­нектер» афоризмдері және «Жетінші перне» атты бес томдық таңдамалысы жарық көрді.
Ол атақ-мансап қумай, дәулет жимай, бар өмірін өлең үшін сарп етті. «Өлең үшін мен өтірік сөйлемеуді өзі­ме қатаң тәртіп етіп қойдым. Адам­ның өтірік айт­қаны жаман, ал өлеңнің өтірік сөйлегені – қасірет», – деп жаз­ды ол. Осы сөзді өмірлік қағида еткен ол тек жақ­сы жыр ғана жазды. Оның туындыларына тән бас­ты ерекшелік өткір шешендік, кесіп айтар тура мі­нез­ділік, терең ойлылық әрбір өлеңінен мен мұндалап тұ­ра­тын. Ол үнемі оқып, ізденіп, шеберлігін шыңдап отырды.
Ж.Набиуллин Жаңақала, Бөкей ордасы аудандары­ның және Орал қаласының Құрметті азаматы атанды, Қазақстан Республикасы Прези­дентінің Құрмет грамотасымен марапатталды.
Өлеңге адалдығымен, қайталанбас даралығымен өз­геге үлгі бола білген ақын бейнесі жадымызда мәңгі сақталады.

Қазақстан Жазушылар одағының басқармасы.

Ауылда жүрген аға еді

Ақжайық атырабында қалам тербеп жүрген ақын-жазушылардың қай-қайсысы да Жанғали Набиуллинді өзінің ұстазы деп есептейді. Се­бебі, осыдан 40-50 жыл бұрын Орал өңірінде бірден-бір ақын Жанғали На­­биуллин болатын. Сондықтан да қолына қалам ал­ған әрбір талапкер жазғандарын сол кісіге көрсетіп ба­рып, ақыл-кеңестерін тыңдап барып баспасөз бет­теріне ұсынатын. Соның бірі мына мен едім. Әскер қа­­та­рында қызмет етіп жүрген кезімде арнайы хат жа­зып, менің өлеңдерімді сұратып алдырып, облыстық «Орал өңірі» газетіне жариялатқан еді. Сол себепті бел­гілі жазушы, Халықаралық «Алаш» әдеби сыйлы­ғының лауреаты, жазушы Мұқадес Исламғалиевтің де ал­ғашқы әңгімелерін оқып, тал­дап, кітап етіп шығуына жол ашқан болатын. Қазіргі ақын Ғайсағали Сей­­таққа да ұстаздық тәрбиесін беріп, алғашқы өлең­дерінің баспасөз бет­терінде және ұжымдық жинақтарда жарық көруіне септігін тигізген бо­латын. Сондықтан да ақын Жанғали Набиуллиннің қазасы Ақжайық аты­ра­бының барлық тұрғындарына, соның ішінде қалам ұста­ған қауымға қат­ты батып отыр. Ақынның соңында кі­тап болып шыққан он томға жуық шы­ғармалары қал­ды. Ол егемен елдің болашақ жастарына қызмет ете бе­ретін болады.

Айтқали Нәріков.