КВАНТ
Досхан Жылқыбай
– Бек! Бе-е-е-к!
– Ау?
– Шықсаңшы. Кешігеміз ғой.
– Қазір.
Феннің ызыңы естілгенде барып Бекбол өзінің қарсысында тұрған кір мәшине үстіндегі бармақ жуандығындай целлофанның аузын буып, ваннаның астындағы кішігірім банкаға жасырды. Астыңғы ерініне салған қошқыл иістіні раковинаға түкіріп жатып, шұбатыла созылған көкжілтім сілекейінен жиіркенгендей жылдам су ағызған. Үйренбегендікі ме, жүрегі лоблып, запыран көтерілді. Жайшылықта тістеріне щетка жуытуы қиын еді. Осы жолы ұзақ ысқылады. Лоқсығанына қарамай, щеткасын тілінің үстіне де біраз сырғанатып алған. Бұл жуынып шыққанда Кәмилә да шашын желпілдетіп болған екен.
– Сонша ұзақ отырғаның не?
– Темекі қойғалы бері қиын боп қалды…
– Үйреніп кетесің. Иісі жағымсыз. – Кәмилә тыжырынып келіп, құлағының үстін ебедейсіз жапқан Бекболдың шашын тарады. – Бүгін қидырып тастайық.
– Иісінің жағымсыз екенін бүгін байқадың ба?
– Киін енді. Емтиханға кешігеміз.
– Қай аудитория еді?
Асханада қуырған жұмыртқасын тәрелкеге салып жатқан Кәмилә:
– Үш жүз сегіз, – деп дауысын көтеріңкіреді.
– Екеуміз бір аудиториядамыз ғой.
– Иә, Бек! Қай пиджагімді кисем болады?
– Түнде сұрыңды дайындап қойып ең ғой, Ками!
Тағы да тыжырынды.
– Осы не әдет?
– Ол түндегі көңіл күймен таңдалған.
– Түс көрдің бе немене?
– Иә. Айтпақшы тойды күзде жасасақ қайтеді?
– Ұзатуыңды жасағың келсе… Ал негізі үйлену той жазда ғой.
Қастарының түйіскен жері мен мұрнының үсті әнтек әжімденді де:
– Қой. Қызылымды киіп шыға берейін, – деп пиджагін қолына ұстаған күйі сыртқы есікке беттеді.
Жол бойына шыға қалғанда екеуінің қол көтеруін күтпестен қызыл Tоyota тоқтады. Баратын жерлері жақын болса да, көліктің жаңалығын ұнатқан Бекбол төрт жүз теңгеге келіскен. Артқы орындығына жайғасып, қозғалған көліктің жүрісін жүргізуші екіншіге ауыстырғанда барып Кәмилә баж ете қалды:
– Ойбай, ұмыттым. Кеше түнде сұр пиджагімнің қалтасына салып, дайындап қойған едім.
– Нені?
– Шпоргалка.
– Үйге кірсек кешігеміз. Уайымдамашы. Берілген парақтарды толтырып шықсаң жетеді емес пе?
– Тү-у-у, қиын болды…
Радио сарнап тұр.
– Соғыс оты сөнбеген Сириядан отандастарымыз елге оралды. Президенттің тікелей тапсырмасымен жасалған «Жусан» гуманитарлық операциясының нәтижесінде 47 қандасымыз туған жерге аяқ басты…
(Толық нұсқасын газеттің №13 (3647) санынан оқи аласыздар)